ČESKY
Bára a Karel IV.
Je sobota, Bára se celý den nudí. Chce si vzít kouzelný atlas. Kočka Barča se z toho raduje. Spolu běží na půdu, ale tam už je táta. " Co uděláme, Barčo? ", ptá se Bára kočky. Táta se zeptá: "Odkud máš ten starý atlas, kde jsi ho našla?" Bára odpoví, že si ho koupila v antikvariátu. "Co s tím, prosím tě, budeš dělat?" podiví se táta, ale naštěstí hned potom odejde pryč.
Bára a Barča mají štěstí. Bára se ptá: "Kam dnes asi pojedeme?" Otevře atlas a ukáže někam. Asi sem. A už je pryč. Ale kde? V dálce vidí nějakýho krále, má fousy a na hlavě zlatou korunu. Bára pozná, že to je Karel IV. Zrovna se o něm minulý týden učili ve škole. Král Karel IV. zrovna kouká, jak se staví most přes řeku. A Bára už ví, že ta řeka je Vltava. Bára vidí, že vedle hromady malty a velkých kamenů jsou velké mísy plné vajec. Asi velká sváča pro zedníky, pomyslí si Bára. Přijíždí zrovna další vůz naložený vejcemi. Pán na kočáru volá: "Velvary vezou vejce pro Prahu". Zedníci je vezmou z kočáru a chtějí je přidat do malty. Co ale zedníci i Bára vidí, že vejca jsou uvařená natvrdo. Bára se tak lekne, že skoro spadne do vody. Ale naštěstí ji zachrání nějaká paní. Ta paní je vlastně kočka Barča. Spolu si najdou dům někde u mostu. Tam si spolu užívaly a prohlížely si, jak se staví Karlův most. Viděly taky stavbu dřevěnýho kříže na mostě a pořádně si ho prohlédly. Zničeho nic byla Bára zase na půdě s kouzelným atlasem. A má hlad a zrovna mamka a táta volají: "Oběd už je na stole. Kde Báro pořád lítáš? "
VLÁMŠTINA
Bára en Karel IV
Het is zaterdag. Bára verveelt zich de hele dag. Ze wil haar toveratlas pakken. De poes Barca is er heel blij mee. Allebei lopen naar de zolder maar daar is al papa. "Wat gaan we doen, Barco?"vraagt Bára. Papa vraagt: "Waar heb je die oude atlas gevonden?".Bára antwoordt dat ze hem heeft gekocht in een boekenwinkel. "Wat ga je daarmee doen?" vraagt papa nog. Maar gelukkig gaat hij weg. Bára en Barca hebben geluk. Bára vraagt: "Waar gaan we naartoe vandaag?" Ze doet de atlas open en ze toont ergens. "Waarschijnlijk hier." En ze is al weg. Maar waar? In de verte ziet ze een koning. Hij heeft een baard en op zijn kop heeft hij gouden kroon. Bára weet al dat hij Karel IV is. Ze hebben net over hem geleerd op school. Karel IV was juist aan het kijken hoe de brug gebouwd wordt. En Bára weet ook dat die rivier Vltava is. Bára ziet dat er verschillende stapels van cement en stenen en ook eieren liggen. Waarschijnlijk een grote tussendoortje voor de werkers, denkt Bara. Er komt net een wagen vol eieren. De meneer van de wagen roept: "Stadje Velvary brengen eieren voor Praag". De werkers pakken ze van de wagen en ze willen de eieren samen met cement mengen. Maar de eieren zijn hard gekookt. Bára schrikt zich af en valt bijna in het water. Gelukkig kan een mevrouw haar redden. Die mevrouw is de poes Barca. Samen vinden ze een huisje naast de brug. Daar kunnen ze er samen van genieten. En ze kijken elke dag hoe de brug wordt gemaakt. Ze hebben ook het bouwen van het kruis op de brug gezien. En ze hebben hem goed bekeken. En plots is Bára weer op de zolder. En ze heeft honger. En haar ouders roepen: "Aan tafel! Waar blijf je de hele tijd?"